Dla pacjenta

Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej

Podstawowa diagnostyka i szybka decyzja

• Pacjent, który odczuwa dolegliwości, zgłasza się do swojego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Ten wykonuje badanie podmiotowe i przedmiotowe, a jeśli to konieczne, kieruje na inne badania - znajdujące się w jego koszyku świadczeń gwarantowanych. Na podstawie wyników podejmuje dalsze decyzje, także o tym, czy konieczna jest wizyta pacjenta u lekarza specjalisty.
• Jeśli lekarz podstawowej opieki zdrowotnej na podstawie wykonanych badań uzna, że skierowanie pacjenta do specjalisty jest konieczne, wydaje kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego, tzw. DiLO.
• Karta jest własnością pacjenta, zastępuje skierowanie i dokumentuje cały proces diagnostyki i leczenia.
• W przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego, oprócz lekarza POZ, kartę DiLO może wystawić również lekarz udzielający ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych

Lekarz specjalista

Potwierdzenie nowotworu i określenie jego stadium

•  Lekarz specjalista podejmuje decyzję o potrzebie skierowania pacjenta na diagnostykę wstępną, celem potwierdzenia lub wykluczenia nowotworu, a jeśli to konieczne - na diagnostykę pogłębioną, aby określić typ wykrytego nowotworu i stopień jego zaawansowania.

•  Diagnostyka wstępna służy potwierdzeniu lub wykluczeniu nowotworu, postawieniu diagnozy. Czas na wykonanie wstępnej diagnostyki onkologicznej nie powinien przekroczyć 28 dni
• Diagnostyka pogłębiona ma na celu określenie typu wykrytego nowotworu, stopnia zaawansowania, oraz liczby i miejsc ewentualnych przerzutów. Czas na wykonanie pogłębionej diagnostyki onkologicznej nie powinien przekroczyć 21 dni
• Lekarz udzielający ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, w przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego, również może wystawić kartę DiLO 

• Do realizacji pakietu włączono prawie wszystkie zakresy ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, jednak nie wszystkie poradnie specjalistyczne, mające umowę z NFZ, realizują również pakiet onkologiczny.

Sieć diagnostyczno-terapeutyczna

Kompleksowa opieka i skoordynowane leczenie

Lekarz specjalista kieruje pacjenta ze zdiagnozowanym nowotworem na tzw. konsylium, właściwe dla danego umiejscowienia nowotworu. Wybór miejsca leczenia należy do pacjenta.

• Konsylium, w którego skład wchodzi onkolog kliniczny, radioterapeuta, chirurg i radiolog, a w którym może uczestniczyć także psycholog, pielęgniarka bądź inny pracownik medyczny, decyduje o sposobie i harmonogramie leczenia oraz wybiera osobę nadzorującą, tzw. koordynatora.
• Koordynator nie musi być lekarzem, ale jest uczestnikiem konsylium. Towarzyszy pacjentowi aż do zakończenia leczenia. Zadaniem koordynatora jest wsparcie informacyjne, administracyjne i organizacyjne, w tym pomoc w komunikacji między pacjentem, a zespołem terapeutycznym.
• Czas na zebranie się konsylium i rozpoczęcie leczenia nie powinien przekroczyć 2 tygodni od dnia zgłoszenia się pacjenta do szpitala.
• Pacjent jest objęty w szpitalu kompleksowym leczeniem, co oznacza, że szpital musi mu zapewnić (w tym w ramach współpracy z innymi świadczeniodawcami) wszystkie niezbędne świadczenia.
• Pacjent, który trafia do szpitala w trybie nagłym, także może być objęty opieką w ramach pakietu onkologicznego.  Po postawieniu rozpoznania - przed lub po leczeniu operacyjnym, może być skierowany na konsylium i podlegać dalszym etapom leczenia zgodnie z planem postępowania ustalonym przez konsylium.

Monitoring po zakończeniu leczenia

Program stałej opieki

• Po zakończeniu leczenia koordynator przekazuje pacjenta (wraz z dokumentacją oraz zaleceniami) pod opiekę specjalisty. Jeśli wyniki badań nie wykazują pogorszenia stanu zdrowia, pacjent - z programem stałej opieki długofalowej - kierowany jest do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który staje się ponownie lekarzem prowadzącym.